U emisiji „Vox Humana“ razgovaramo sa našim višestruko osvedočenim multimedijalnim umetnikom – vajarom, slikarom, grafičarom, kantautorom, kompoziorom, pesnikom i dizajnerom – a u nekoliko poslednjih decenija ponajviše – tragaocem duhovnih stvarnosti, g. Vladimirom Labatom Rovnjevim.
Polazeći od bavljenja problematikom ekologije pre skoro pola veka, projektom koji je krunisan tematskim audio-albumom kao prvim i jedinim na tadašnjoj ex YU, a verovatno i svetskoj sceni, u vreme kada ni jedna država nije ni u tragovima imala ideju o postojanju resornog ministarstva za ekologiju, čija suština je opstala do danas, nadograđena svešću o duhovnoj ekologiji, naš gost, kao umetnik i stvaralac, svoja pregnuća definiše kao odnos prenošenja sopstvenog duhovno-kreativnog, likovno muzičkog-muzičkog i poetskog iskustva koj nikoga ni na šta ne obavezuje.
Govorimo o sublimnom sinergizmu svih dimenzija postojanja, kroz vreme, prostor, zvuk, svetlost, transponujući ih u podsvest, svest i nadsvest svakog pojedinca, koji sve to, zatomljeno i često neosvešćeno, čuva u sopstvenom genetskom potencjalu. Kao jedan od prvih autora akustičkih skulptura u svetu, po kojima je možda i najpoznatiji širem auditorijumu, nakon stotina javnih nastupa, koncerata , predavanja, intervjua i gostovanja, g. Vladimir Labat Rovnjev govori i o sopstvenim počecima, traganju za istinom, posledičnim aktivnostima u otkrivanju, definisanju, neutralizovanju i optimalnoj transformaciji različitih i mnogobrojnih kategorija zračenja, od geopatoloških do kosmičkih, o svojih 440 planetarnih sondi, u tu svrhu postavljenih širom sveta, o svetoj Fruškoj gori i kapitalnoj publikaciji koja je tim povodom objavljena u produkciji njegove Fondacije, sa opisom postojanja arheološki potvrdjenih 70-ak manastira i sakralnih objekata, i njihovom uticaju mesta i moći širom Fruške gore, otkrićem kojim je svojevremeno šokirao javnost, ali uvek argumentovano, i egzaktnim naučnim metodama potvrđeno.Kao čovek koji je sopstvenim sredstvima načinio i opremio 3 kapele u krugu petrovaradinske vojne bolnice, namenjene svim ljudima koji bi u njima potražili utehu ili isceljenje, uvek korak ispred svog vremena, često neshvaćen, osporavam, a istovremeno slavljen i etabliran u merodavnim krugovima stručnjaka čiji se broj meri hiljadama, kao adekvatnim sagovornicima na njegovim predavanjima posvećenim vibracijama, frekvencijama, rezonanci, svetlu i zvuku, psihoentropiji i ostalim temama koje ga okupiraju i intrigiraju, g. Labat ne skriva svoju duhovnost pravoslavnog hrišćanina, već pitkim i prozračnim jezikom govori o naizgled zaumnim metaporukama koje dobija kroz stvaralaštvo, neretko se neštedimice posvećujući proveri „rezultata koji tek daju rezultate“…
U razgovoru se osvrćemo i na jednu od njegovih kapitalnih publikacija pod naslovom „Svečulni tragovi svetlosti“ u kojoj g. Labat sopstveni doživljaj „svetlosti središta“ (Svar-omfal), nesebično sa čitaocem deli na tragu otkrivanja funkcija umetnosti u mnogoznačnom smislu otpora postojećim, neizbežnim pratiocima progresa našeg vremena.
Izvor – Vox Humana
